Η έννοια μιας «ημέρας» σε ένα διαστημικό όχημα που βρίσκεται σε τροχιά, είναι τελείως διαφορετική απ' ότι στη Γη. Κάθε 24 ώρες, οι αστροναύτες στο ISS βιώνουν 15 ξημερώματα καθώς ο σταθμός ταξιδεύει με ταχύτητα γύρω από τον πλανήτη μας. Ο ανθρώπινος οργανισμός έχει ρυθμιστεί μετά από εκατομμύρια ετών εξέλιξης σε έναν εικοσιτετράωρο καθημερινό κύκλο, ενώ οι ρυθμοί της αφύπνισης και του ύπνου είναι προσαρμοσμένοι σ' αυτό. Έτσι οι αστροναύτες εργάζονται και κοιμούνται με σταθερό πρόγραμμα που ταιριάζει με αυτούς τους αρχαίους ρυθμούς. Οποιοσδήποτε άλλος ρυθμός θα δημιουργούσε στα πληρώματα μια κατάσταση μόνιμου jet lag.

Το πλήρωμα σηκώνεται κάθε «πρωί» με ξυπνητήρι, διακόπτοντας συνήθως τα όνειρα που προκαλεί η έλλειψη βαρύτητας. Οι περισσότεροι αστροναύτες δένουν τους υπνόσακους τους σε ένα τοίχο, καθώς το συγκεκριμένο σημείο θα πρέπει να έχει επιλεγεί με προσοχή, και συνήθως θα πρέπει να είναι ευθυγραμμισμένο με κάποιο αεραγωγό. Λόγω του σφραγισμένου περιβάλλοντος, ο αστροναύτης που θα κοιμηθεί σε άσκημα αεριζόμενο χώρο, θα ξυπνήσει με ένα άσκημο πονοκέφαλο, και θα βήχει προσπαθώντας να αναπνεύσει, λόγω των αναθυμιάσεων του διοξειδίου του άνθρακα, από την ίδια την αναπνοή του. Όσοι γενναίοι δοκιμάσουν να κοιμηθούν ενώ αιωρούνται, θα ξυπνήσουν απότομα όταν θα χτυπήσουν σε κάποια σχάρα εξαερισμού που θα τους έχει τραβήξει κοντά. Πολλοί αστροναύτες παρομοιάζουν το εσωτερικό του διαστημικού σταθμού με το εσωτερικό μιας γιγάντιας ηλεκτρικής σκούπας, από τον υπερβολικό θόρυβο που δημιουργούν οι ανεμιστήρες και τα φίλτρα αέρα, καθώς και ο υπόλοιπος εξοπλισμός. Έτσι πολλοί επιλέγουν να κοιμηθούν με ωτασπίδες, τουλάχιστον στην αρχή της παραμονής τους, καθώς αργότερα συνηθίζουν το θόρυβο, όπως όσοι ζούνε σε κεντρικούς δρόμους.

Το ντύσιμο γίνεται με γοργούς ρυθμούς, γιατί δεν είναι και τόσο βολικό να καθυστερείς ενώ τα άκρα σου παίρνουν παράξενες γωνίες λόγω της έλλειψης βαρύτητας. Τα ρούχα είναι μιας χρήσης και οι αστροναύτες τα αλλάζουν κάθε τρεις μέρες, καθώς δεν υπάρχουν πλυντήρια. Ο ISS έχει ένα ντους, στο οποίο οι σταγόνες του νερού βγαίνουν από τρύπες στο πάνω μέρος και τις ρουφά ένας ανεμιστήρας στο κάτω μέρος. Το ντους πρέπει να χρησιμοποιείται με σύνεση για εξοικονόμηση του νερού, παρ' όλα αυτά είναι μια πολυτέλεια που έλειπε από τις πρώτες διαστημικές αποστολές και την εκτιμούν ιδιαίτερα οι αστροναύτες. Το ξύρισμα επίσης δεν είναι τόσο απλό όσο στη Γη. Συνήθως ο αφρός κρατιέται κολλημένος στο πρόσωπο του αστροναύτη και στο ξυράφι, μέχρι το τελευταίο να σκουπιστεί σε κάποια πετσέτα, ενώ μπορεί να χρησιμοποιηθεί και ηλεκτρική ξυριστική μηχανή, αρκεί αυτό να γίνει δίπλα σε κάποιο αεραγωγό αερισμού για να μην αιωρούνται οι τρίχες τριγύρω. Οι περισσότερο αστροναύτες ξυρίζονται όσο λιγότερο μπορούν ενώ όλοι συμφωνούν ότι σε αυτό τον τομέα οι γυναίκες συνάδελφοί τους έχουν πλεονέκτημα.

Η τροφή στον διαστημικό σταθμό έχει βελτιωθεί πολύ από τις κατεψυγμένες τροφές των αποστολών Απόλλων. Όμως όλα τα γεύματα έχουν τον ίδιο περιορισμό: οι τροφές, στερεές και υγρές πρέπει να βρίσκονται συσκευασμένες για να μην αιωρούνται στο περιβάλλον. Αυτό δεν είναι πολύ υγιεινό, αλλά είναι πολύ πιο ασφαλές από το να μπουν κομμάτια τροφής στα συστήματα εξαερισμού, κάτι που μπορεί γίνει αρκετά επικίνδυνο. Τα ποτά και οι σούπες βρίσκονται σε πλαστικές σακούλες και καταναλώνονται με καλαμάκια. Τα πιάτα βρίσκονται κολλημένα με μαγνήτες στα τραπέζια και με αρκετή προσοχή οι αστροναύτες τρώνε με μαχαιροπίρουνο. Η παρατεταμένη έλλειψη βαρύτητας αδρανοποιεί τις γευστικές θηλές και οι αστροναύτες εκτιμούν ιδιαίτερα τα πικάντικα γεύματα.

Μετά το πρωινό, οι αστροναύτες ετοιμάζονται για τις δουλειές της ημέρας, επιστημονικά πειράματα ή συντήρηση του εξοπλισμού. Κάθε μέρα ο κάθε αστροναύτης αναπνέει ισοδύναμο με 0,9 κιλά υγρού οξυγόνου και πίνει συνολικά 2,7 κιλά νερό. Για να ελαχιστοποιήσουν τις ανάγκες ανεφοδιασμού το συστήματα ανακύκλωσης έχουν σχεδιαστεί με γνώμονα την υψηλή απόδοση. Το νερό από την ούρηση και την εφίδρωση, είτε καθαρίζεται και ξαναχρησιμοποιείται απ' ευθείας, είτε διασπάται με ηλεκτρολύτες για την παροχή καθαρού οξυγόνου. Το διοξείδιο του άνθρακα απομακρύνεται από το περιβάλλον με ειδικές «παγίδες».

Τα στερεά απόβλητα του ανθρώπινου οργανισμού δεν ανακυκλώνονται στον ISS. Συγκεντρώνονται, συμπιέζονται και αποθηκεύονται μέχρι την απομάκρυνση τους. Η διαστημική τουαλέτα έχει μια εμφάνιση λίγο εκφοβιστική, αλλά είναι τεράστια βελτίωση σε σύγκριση με τις συσκευές προσωπικής υγιεινής που είχαν στη διάθεση τους οι πρώτοι αστροναύτες. Η τουαλέτα στον ISS δεν χρησιμοποιεί νερό. Ο αστροναύτης «δένεται» πάνω της χρησιμοποιώντας ειδικές διατάξεις με ελατήρια που εξασφαλίζουν τέλεια επαφή. Με την χρήση ενός μοχλού μπαίνει σε ενέργεια ένας ισχυρός ανεμιστήρας που τραβά τα απόβλητα σε μια τρύπα. Αν και κάποιο βρίσκουν δύσκολο να συνηθίσουν αυτή τη διαδικασία, πρέπει να έχουν πάντα στο μυαλό τους ότι τα εσωτερικά τους όργανα επιπλέουν μέσα στο σώμα τους, όπως και το κάθε τι μέσα στο σκάφος.

Η καθημερινή άσκηση είναι απαραίτητη, αφού σε συνθήκες έλλειψης βαρύτητας το ανθρώπινο σώμα χάνει μυϊκή και ωστική μάζα. Η άσκηση βοηθά επίσης να μειώνονται τα αποτελέσματα της συσσώρευσης των υγρών του σώματος στο κεφάλι, που προκαλούν ναυτία κλπ. Στον ISS υπάρχει ένα ποδήλατο εξάσκησης και ένα «μαγγανοπήγαδο» (treafmill). Οι αστροναύτες δένονται στα όργανα, αλλιώς οι προσπάθειες θα τους έκαναν να αιωρούνται στο χώρο.
Παρ' όλο που οι μέρες στον ISS είναι γεμάτες από δραστηριότητες, οι αστροναύτες έχουν ελεύθερο χρόνο πριν τον βραδινό ύπνο. Στέλνουν emails στους δικούς τους, βλέπουν ταινίες σε dvd ή εκπέμπουν σε ραδιοσυχνότητες. Τα ίδια περίπου πράγματα κάνουμε και εμείς που βρισκόμαστε στη Γη, αλλά δεν μπορούμε να μοιραστούμε την μεγαλύτερη ατραξιόν του ISS: την θέα της Γης ενώ περιστρέφεται αργά. Και οι αστροναύτες συμφωνούν ότι είναι καταπληκτική.